De Alpen.

De eerste Dag
Waar ik maanden heb naar uitgekeken, wat de deadline was om mijn bike gedaan te krijgen, was er eindelijk aangekomen. Fiets Klaar, biker klaar en de collega's kwamen ons oppikken voor vertrek.

In het totaal waren we dus met 3 bikers en 2 vrouwen.











Eens vertrokken begon de nieuwschierigheid op te komen, Ik denk dat ik de bijna de ganse weg door vragen heb gesteld aan Bart, van hem was het al de derde keer dat hij ginds ging. Eens aangekomen was het door ons allen verkenning van de streek en chalet.
Dan maar gaan eten in de lokale bar.
Nu sloeg de nerveuziteit toe, wat ten nadele kwam van mijn humeur, ik werd stil er heel stil van.

Dag 1 zaterdag,

klaarmaken voor een afdaling van 20km met een hoogte verschil van 2000 meter.
Hartslag in rust van 125 wilde alleen maar zeggen dat ik bloednerveus was.
Met de skiliften naar boven en klaarmaken voor de afdaling van jewelste.

















-Boven rechts: Jan die een klapke slaat tegen wandelende toeristen.
-Boven links: Jan en mezelf wachtende op de Bus die ons naar hogere sferen moet brengen, Bescherming is wel een must hier!!
- hier links: bovenaan, Jan poserend, ik klaarzetten van de kilometerteller.






De Afdaling is niet echt gegaanzoals ik me had voorgesteld, De bike was net klaar geen tijd gehad om deze te testen, met als gevolg dat ik heel nerveus op den bike zat die ook nerveus is van karakter(geen probleem als je hem kent) en niet heel snel dierf gaan. na ongeveer 40min afdalen aangekomen in Brides Les Bains 2km lager, daverend op de benen van de adrenaline zijn we de vrouwen tegengekomen en zijn we een slaatje gaan eten om daarna terug op onze bike te springen en via de weg terug naar onze chalet terug te keren bijna 1km hoger over een afstand van ongeveer 16km.

Ik ben dus ook naar Wetteren geweest naar de toch van 2many bikers, 2many Babes.

De tocht zelf (allez de eerste 10km): een hele goede opwarming om daarna op mijn bek (kop en schouder) te gaan, met als gevolg einde van de rit, verstuikte schouder, blauwe heup en gebroken helm. Blijkbaar was ik iet de enige die tegen de vlakte ging er waren naar het schijnt veel gewonden. Ik hoorde wel dat het einde aan het kasteeltje vorig jaar beter was dan dit jaar aan de sporthal.

De aprés bike: heel goed, lang kunnen van genieten door te wachten op mijn biker-maats.
De opvang na de valpartij door de club was heel goed.
chapeau gasten doe zo voort weinig of niks aan te merken.
Hopelijk tot op onze tocht van On2Wheels.

Ik ben dus Ian,

Mijn ouders hebben mij op deze wereld gesmeten in het jaar '76.
Zij hebben mij veel geleerd maar zoals velen heb ik zelf met kruipen, vallen, optaan, ergens tegenlopen, blijten, lachen en de nodige dosissen optimisme en humor het leven getrotseert en uitgedaagd en ben ik wat ik nu ben.

Mijn Fervente hobby is dus Mtb'en zo zult u dus hier het een en het ander kunnen lezen van mijn escapades, maar laten we eginnen met ons eens voor te stellen.

Ik zelf (tijdens de aprés-bike in de alpen)



mijn parade paardje, waar ik een jaartje ben mee bezig geweest om deze samen te stellen, enkel zo kon en kan ik met de bike rijden die 100% mijn goesting was/is.



meer details binnenkort op pinkbike url volgt.

voila een korte kennismaking hierna enige verslagen ik hoop dat je er een beetje kunt van genieten zoals ik dat doe tijdens het biken.

Greetings